در منابع نوشتاری دوره هخامنشی، به وجود جشنهای بسیار و برگزاری آنها در مکانهای مختلف اشاره شده و وجود چنین مکانهایی در فارس در گلنوشته های تخت جمشید تایید شده است؛ مانند آنچه هالوک درباره گوبریاس، از سرشناسانی که داریوش را در رسیدن به قدرت یاری کرد، که جیره غذایی خود را در دو مکان بسیتمه و لیدوما دریافت میکرد، مطرح کرده است.
هرتسفلد نخستین بار این محوطه را در سال ۱۹۲۴ بررسی و این محوطه را به نام جین جان به ثبت رساند.
در سال ۱۹۳۵، اورل اشتایناز روستاهای این قسمت به نام جن جان نام برده و اشاره به وجود دو پایه ستون در ویرانههای یک قلعه قدیمی دارد.
در سال ۱۹۵۹، هیات باستانشناسی ایرانی و ژاپنی چند گمانه آزمایشی در طی پنج روز در این محوطه حفر کردند که بعداً نتایج آن را دانشگاه توکیو به نام سُروان منتشر کرد. در این زمان که این هیات محوطه را کاوش کردند تمام آثار ویرانههای قلعهای که در سطح آن وجود داشت و هرتسفلد از آنها عکسبرداری کرده بود، از بین رفته بود.
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده در تاريخ جمعه 21 بهمن 1390برچسب:
,
توسط امیررضا و پوریا |